خط قرمزي به‌نام عشق – گزارشگر يك

نويسنده ادبيات كودك و نوجوان در مصاحبه با گزارشگر يك موارد زير را در مورد مفاهيم بزرگسالان مانند عشق در ادبيات كودك و نوجوان بيان كرد: من معتقدم كه عشق يكي از غرايز ناب و ذاتي انسان است. با تغييرات فيزيولوژيكي نوجواني ، عشق به عنوان هديه اي از طرف خدا ظاهر مي شود و ظاهر مي شود. ديدگاه هاي متفاوتي در مورد اين موضوع وجود دارد و هر كدام بر اساس ديدگاه خود آثار خود را خلق مي كنند. افرادي هستند كه اصلا به اين موضوع اعتقاد ندارند. اما آنچه مسلم است اين است كه ما نبايد با غرايز ناب انساني مقابله كنيم ، بلكه بايد با ديد انساني و فضيلت آميز به موضوع نگاه كنيم. وقتي اين احساسات مسدود شوند ، عشق بديهي است كه ديدگاه متفاوتي خواهد داشت.

او گفت: “بله ، عشق نوعي خط قرمز بود.” اما من كاري با ديگران ندارم. در تمام كارهايي كه براي كودكان نوشتم ، هميشه عشق ، محبت و احساسات پاك داشتم و هرگز از پرداختن به اين موضوع نترسيده ام. البته مي توانيد آن را در جايي بنويسيد. من رمان جديدي نوشتم كه آن را مرور مي كنم. اين رمان درباره عشق ، طرح و پيام و محوريت داستان عشق است. من هيچ ارتباطي با نگاه ديگران به عشق ندارم و من هميشه احترام قائل هستم.

افتخار همچنين گفت كه بايد بين ادبيات كودكان و ادبيات جوانان تمايز قائل شد و مفاهيم فلسفي را توضيح داد و به مسائلي مانند استبداد و آزادي در ادبيات كودكان پرداخت. “دنياي كودك موضوعي متفاوت و متمايز است.” وقتي نوبت به نوجواني مي رسد ، بايد گفت كه وقتي كودكي به بلوغ مي رسد ، به طور خودكار به دنياي بزرگسالي پرتاب مي شود. مي خواهم بگويم هيچ مرز مشخصي بين ادبيات بزرگسالان و ادبيات جوانان وجود ندارد. من و بسياري از افراد در كتابهاي بزرگسالان نفوذ مي كنيم و آنها را به عنوان نوجوان درك مي كنيم. الان هم همينطور است. جوانان امروزي نيز از هوش بالايي برخوردارند و فضاي مجازي و ساير فناوري ها تفاوت هاي آنها را برطرف كرده است و ممكن است ميزان كتاب ، وسواس آنها در كلمات و رعايت اخلاقي باشد كه مي تواند تفاوت را ايجاد كند. مرزهاي خاص شما مي توانيد كتاب هايي را براي بزرگسالان منتشر كنيد ، اما مي توانيد از كتاب هايي براي نوجوانان نيز استفاده كنيد. درامي كه از ساعت 21 پخش مي شود مخصوص بزرگسالان است ، اما آيا نوجوانان ما اين سريال را تماشا نمي كنند؟ آنها كلمات و معاني سريال را مي بينند و استفاده مي كنند.

او همچنين توصيه مي كند كه “براي موضوعات مربوط به جنگ ، خشونت و غيره ، اين شرايط بايد وارد ادبيات داستاني شود و اگر صحنه ها بايد به تصوير كشيده شوند ، بايد نرم شوند”. ما جنگهاي جهاني اول و دوم و جنگها را پشت سر گذاشتيم. همه اينها بخشي از تاريخ است و ما بايد با زندگي مردم خود و ساير كشورها سروكار داشته باشيم و نوجوانان نيز درگير اين مسائل شده اند. برخي مي گويند نبايد جوانان را با نشان دادن اين كلمات و خشونت فريب دهيد. درست است. لازم نيست جنايات جنگي را نشان دهيد. اما اگر مي خواهيد در مورد جنگ صحبت كنيد ، بايد با جنبه هايي مانند طنز و همچنين مشكلات براي كاهش بار خشونت برخورد كنيد.

وي در پايان گفت: “من مشكلات آنها را مي دانم زيرا من يكي از نويسندگاني هستم كه با مخاطب رابطه نزديك دارم.” كتاب من در دست ناشر نيست و من اطلاعات زيادي در مورد ديگران ندارم ، بنابراين به نظر مي رسد كه كار من نقدهاي خوبي دريافت مي كند.

انتهاي پيام