زلزله، تغيير اقليم و فرونشست زمين در تهران

اين مشكل باعث فرونشست و خانه هاي شهرهاي شهريار ، وردآورد ، ملارد و قدس از جمله فرودگاه مهرآباد ، تهرانسر و جنوب مناطق 17 ، 18 ، 21 و 22 و از جنوب جاده تهران-كرج تا نزديك غرب تهران شد. به در تهران تنظيم شده است. نشست زمين عامل تغييرات استرس در گسل تهران است. براي پيوند تغييرات بارگذاري تنش بر روي پوسته در طول خشكسالي و زلزله ، ابتدا بايد مشخص شود كه چه نوع فرايندهاي پوسته مي تواند با پديده هاي اقليمي مرتبط باشد. زمين لرزه ها را مي توان با تغيير ميزان تنش وارد شده به گسل ايجاد يا سركوب كرد. بزرگترين متغيرهاي آب و هوايي كه مي توانند بار تنش گسل را تغيير دهند ، آبهاي سطحي به شكل باران و برف هستند. مطالعات متعددي اين همبستگي را تأييد كرده است.

به طور كلي ، در جايي كه مي توان اين نوع همبستگي را مشاهده كرد ، زمين لرزه ها مشهود هستند و ريتم وقوع زمين لرزه هاي كوچك با بزرگي كمتر از صفر و بسيار كوچكتر از محسوس تا حدود 1.5 افزايش مي يابد.
بين زلزله هاي هيماليا و فصل بارندگي موسمي سالانه رابطه وجود دارد. در تابستان ، باران هاي شديد در دشت هاي هند و گنگتيك ، كه شبه قاره شمالي هند را در بر مي گيرد ، مي بارد. اين امر باعث افزايش بار تنش بر روي پوسته و كاهش ميزان لرزه خيزي خرد در هيماليا در مجاورت اين منطقه مي شود. اوج زمين لرزه ها در هيماليا زماني است كه وزن كمتري روي پوسته جلگه ها در فصل خشك زمستان قرار مي گيرد. براي زلزله هاي بزرگتر ، استنباط چنين مواردي بسيار دشوارتر مي شود. مشاهده شده است كه تغييرات تنش نسبتاً كوچك ناشي از تغييرات آب و هوايي مي تواند بر زمين لرزه ها تأثير بگذارد. بسياري از شكاف هاي كوچك در پوسته ناپايدار هستند. جزر و مد مي تواند باعث زمين لرزه هاي ضعيف شود. ما بايد اطلاعات خود را در مورد زمين لرزه هاي خرد افزايش دهيم تا پتانسيل آنها را بررسي كرده و از آنها براي ايجاد زلزله هاي بزرگ استفاده كنيم.

در 4 و 5 جولاي 2019 ، زمين لرزه هاي 6.4 و 7.1 ريشتري صحراي موهاوي كاليفرنيا را در شمال شرقي لس آنجلس لرزاند. تغييرات بار تنش روي پوسته در دوره هاي خشكسالي مي تواند قابل توجه باشد. بين سال هاي 2011 تا 2017 ، خشكسالي متناوب سيرا نوادا و باران هاي سيل آسا در واقع باعث بالا و پايين شدن رشته كوه شد. از آنجا كه سنگ كوه در اثر خشكسالي آب خود را از دست داده و سپس دوباره آن را بدست آورده است ، حدود 5 سانتي متر افزايش يافته و حدود 2.5 سانتي متر سقوط كرده است. اين تغييرات استرس را مي توان به طور بالقوه در نقص يا نزديك آن احساس كرد.

منطقه سيرا نواداي كاليفرنيا در فاصله سالهاي 2011 تا 2015 در طول دوره خشكسالي به دليل از دست دادن آب در داخل سنگ حدود 3.5 سانتي متر افزايش يافته است. اين تغييرات در بار تنش روي پوسته را مي توان به طور بالقوه در گسل هاي مجاور احساس كرد. به طور مشابه ، پمپاژ آبهاي زيرزميني سفره هاي آب توسط انسان كه در طول خشكسالي تشديد مي شود ، با تخليه آنها از پوسته بر الگوهاي بارگذاري تنش تأثير مي گذارد. بررسي استخراج آبهاي زيرزميني در دره كاليفرنياي مركزي و تأثير لرزه اي آن بر گسل سان آندرياس نشان داد كه اين استخراجها مي تواند باعث تنش جانبي در دو طرف گسل سان آندرياس شود.

اين مي تواند به طور بالقوه باعث قفل شدن ، لغزش و زلزله شود. اگرچه اين تنش ها كوچك هستند ، اما اگر پمپ آب زيرزميني براي مدت طولاني ادامه يابد ، مي تواند اهميت بيشتري پيدا كند و به طور بالقوه شروع زلزله بزرگ بعدي در سن آندرياس را تسريع كند. علاوه بر اين ، از آنجا كه ميزان لغزش گسل در طول زمان بين زلزله ها افزايش مي يابد ، مي تواند منجر به زلزله هاي مكرر اما كوچكتر شود.