سايه انتخابات بر سر پرونده‌هاي ملي

گروه بين الملل خبرگزاري آنلاين گزارشگر يك- مهدي پورصفاهنگامي كه نخستين گفتگوهاي مخفي بين ايران و ايالات متحده به پيشنهاد واشنگتن در شهر مقتاس ، پايتخت عمان برگزار شد ، مذاكرات دو بار بر اساس پيشنهاد احزاب سياسي متوقف شد. هر دو زمان زماني اتفاق افتاد كه ايران و ايالات متحده درگير مسائل مربوط به انتخابات در پايتخت بودند و ماه ها گفتگوها را متوقف كردند تا از تأثيري كه اين گفتگوها در امور داخلي مي تواند داشته باشد ، جلوگيري كنند.

با اين وجود ، اين نكته در گفتگوهاي مخفي بين ايران و ايالات متحده به وضوح مشاهده شد ، اما اين نكته در مبارزات انتخاباتي داخلي ايران و بعداً ناديده گرفته شد. روشن است كه از سال 1992 ، مسائل مربوط به امنيت ملي يكي از مهمترين زمينه هاي رقابت انتخابات ايران بوده است.

به نظر مي رسد اين پرونده مذاكره كنندگان ايراني را تحت فشار قرار داده است تا در اسرع وقت زمينه هاي توافق را فراهم كنند. اخباري كه نشان مي دهد اجماع ناكارآمد طي چند سال آينده شكل گرفته است. اين نه تنها به نفع كشور است ، بلكه در واقع منافع زيادي را براي رويداد هسته اي ايران به ارمغان مي آورد و عواقب آن مي تواند سالها بر كشور تأثير بگذارد.

* چگونه ايالات متحده سعي در ايجاد ناآرامي در ايران دارد

اساساً يكي از مهمترين اهداف آمريكاييها كه تحريمهاي گسترده اي را عليه ايران اعمال مي كنند ، كنترل فضاهاي داخلي اين كشور است ، صرف نظر از سرنگوني رژيم جمهوري اسلامي ايران.

از زمان اعمال تحريم هاي اوليه و ثانويه عليه ايران در سال 2011 ، سياست گذاران سياست تأثيرات اقتصادي بر تعاملات داخلي اقتصاد ايران ، به ويژه در خيابان ها ، بررسي شده اند. اين ديدگاه تلاش كرد تا با مجازات مردم ايران زمينه را براي ناآرامي هاي داخلي ايران فراهم كند.

انستيتوي بروكينگز در گزارشي در آگوست 2012 گزارش داد كه “وقتي تحريمها” هوشمند بود و زندگي آنها را دشوار مي كرد ، ايرانيان معمولي مانند ناظران بي فايده عمل مي كردند. اما اكنون ، تحريم ها زندگي اين افراد را دشوار خواهد كرد ، بنابراين بازي دشوار خواهد بود. به عبارت ديگر ، اين تئوري براي تحت فشار قرار دادن مردم است ، به گفته يك مفسر محافظه كار در مصاحبه با نيويورك تايمز ، براي “جنگ اقتصادي” با آنها ، وادار كردن دولت به مصالحه “

دولت ترامپ تصور مي كرد كه تحريم هاي جامع عليه ايران به همان هدف برگردانده مي شود و باعث سقوط اقتصاد ايران در كوتاه مدت مي شود كه اين امر زمينه را براي فشار بر دولت ايران با همكاري عوامل داخلي عليه دولت ايران فراهم مي كند. ايران

اما اين فشارها منجر به ناآرامي در داخل ايران و آن سوي مرزها شده است. هيچ شورش عمده اي وجود نداشت كه مقامات آمريكايي انتظار داشته باشند در ايران روي دهد. همچنين ، برخلاف تصور مقامات آمريكايي ، اين فشارها موضع گيري ايالات متحده در مورد افكار عمومي را در ايران دشوارتر كرده است و نظرسنجي هاي اخير نشان مي دهد كه بسياري از ايرانيان ايالات متحده را كشوري بي رديف و غيرقابل اعتماد مي دانند.

با اين حال ، در افكار عمومي ايران در اوايل مذاكرات ايران و ايالات متحده ، موقعيت اين كشور به مراتب بهتر از وضعيت فعلي است. از يك سو ، علي رغم اين واقعيت كه آمريكايي ها از تحريم ها براي ايجاد سردرگمي در جامعه استفاده مي كنند ، در موارد ديگر موفقيت هايي كسب كرده اند كه پرونده هاي مذاكره ايراني را وارد روند انتخابات كرده است.

* مخالف انتخابات و وعده موج

هنگامي كه چين و ايالات متحده در اوايل دهه 1970 مذاكرات در مورد روابط سياسي و اقتصادي را آغاز كردند ، مذاكره كنندگان آمريكايي به چين هشدار دادند كه حداكثر استفاده را از دوره نيكسون به عنوان رئيس كاخ سفيد ببرد.

از طرف ديگر ، مذاكره كنندگان چيني اظهار داشتند كه مي توانند منتظر نيكسون بعدي باشند تا تقاضاي اصلي را برآورده كند. در پايان ، روابط ايالات متحده و واشنگتن در طي يك دهه كه كارتر به عنوان رئيس جمهور دموكرات در كاخ سفيد بود ، بسيار عادي تر شد.

برخلاف اين مدل چيني ، به نظر مي رسد بيشتر خواسته هاي ايران در جريان مذاكرات ، به ويژه در سال هاي اخير ، ناشي از رقابت و وعده هاي انتخاباتي باشد ، نه در هسته منافع ايران. امتيازي كه آمريكايي ها در سالهاي اخير سعي كرده اند از آن نهايت استفاده را ببرند. با نگاهي به همه برآوردهاي انجام شده توسط انديشكده هاي ايالات متحده در مورد مسئله هسته اي ، مي توان دريافت كه مبارزات انتخاباتي ، به ويژه انتخابات رياست جمهوري ، يك مشكل جدي در تعيين اهداف مذاكرات آمريكايي ها است.

در اين ميان ، اين ابهام وجود دارد كه واشنگتن سعي كرده است با ارائه مشوق هاي گاه به گاه ، در مبارزات انتخاباتي ايران دخالت كند ، كه اعتراضات بسياري را در پي داشته است.

به عنوان مثال ، يكي از نزديكترين نمونه ها در اين زمينه اظهارات اخير سفير فرانسه در تهران در مورد نتيجه گيري مذاكرات احياي برجام قبل از انتخابات رياست جمهوري ايران است. كار و كارگر گفت: “ما ظريف را به اجلاس جي 7 دعوت كرديم ، كه باعث افزايش تنش بين ايران و ايالات متحده شد و پنجره ها را باز نگه داشت. خوشبختانه پنجره ها تا به امروز بسته نشده اند.” “همين روند هنوز ادامه دارد و هدف اين است كه شاهد تجديد حيات كامل تجارت هسته اي قبل از انتخابات ايران باشيم.”

در همين حال ، رابرت مالي ، نماينده دولت ايالات متحده در ايران ، سخنان ضد و نقيضي را بيان كرد. از يك سو ، به نظر مي رسد كه انتخابات رياست جمهوري ايران به عنوان يك عنصر مهم در مذاكرات ايران و غرب در نظر گرفته نمي شود ، اما برخي از اظهارات وي نشان مي دهد كه مذاكرات تمايل جدي در مذاكرات ايران و غرب دارند. انتخابات رياست جمهوري ايران. يكي ديگر از عوامل اساسي اساسي در اين موضوع پايان توافق نامه بين ايران و آژانس انرژي هسته اي و حذف اطلاعات مهم و اساسي از دوربين هاي باقيمانده در تأسيسات هسته اي كشورمان است.

البته در اين ميان گزارش هاي گروه بين المللي بحران خواستار نهايي شدن مذاكرات قبل از انتخابات رياست جمهوري ايران بود.

* دوپينگ سياسي يا تثبيت نرخ دلار

عواقب چنين رويدادهايي بدون شك مانع پيشرفت مذاكرات نخواهد شد ، بلكه طمع طرف مقابل براي مداخله در موقعيت انتخاباتي ايران را به ميزان قابل توجهي افزايش مي دهد.

به عنوان مثال ، در پايان دولت اوباما ، زماني كه دولت يازدهم با تأمين مالي براي تثبيت قيمت دلار دست به گريبان بود ، با تأمين منابع كشور در يكي از مناطق ، ثبات حاصل شد. اقدامات وزارت خزانه داري آمريكا ، به ويژه عليه شبكه مبادلات مالي ايراني دبي ، شاهد افزايش قيمت نقدي دلار در ايران و بحران مالي جديد در بهار سال آينده بود. سال

در ماه هاي اخير اين فرضيه بارها مطرح شده است كه آمريكايي ها با كشف ذخاير ارزي خارجي ايران در تلاشند تا گروه خاصي را براي به دست گرفتن قدرت در ايران هموار كنند. در شرايط فعلي ، ممكن است اين تحليل نسبتاً مضحك به نظر برسد ، اما در عين حال چنين اخباري نشانه برتري طرف مقابل است كه از نظر روانشناسي بر افراد تأثير مي گذارد.

* موارد امنيت ملي نبايد به بحث هاي انتخاباتي اختصاص يابد

يك نكته مهم در شرايط فعلي اين است كه مسائل حساس امنيت ملي ، به ويژه مسئله هسته اي ، بايد از روند سياست داخلي ايران ، به ويژه بحث هاي انتخاباتي جدا شود. گويي در طرف ديگر ، تغيير دولت ايالات متحده و بحث داخلي هيچ ارتباطي با ايران ندارد. نه ، اين وظيفه ايالات متحده است كه در نهايت به تعهدات خود عمل كند.

تا زماني كه اين اتفاق نيفتد ، ايالات متحده نمي تواند انتظار داشته باشد كه مسئله هسته اي را از مبارزات انتخاباتي خود جدا كند. بنابراين ، اگر اين روند ادامه يابد ، ما مجبوريم حتي رقابت منطقه اي را در انتخابات ايالات متحده طي چند سال آينده دنبال كنيم!

نكته مهم ديگر ، كه جنبه داخلي نيز دارد ، جلوگيري از معرفي سياست هاي كلان امنيت ملي و تصميم گيري در پايين مبارزات انتخاباتي است. با نگاهي به تجربيات ساير كشورها در اين زمينه ، مي توان دريافت كه اكثر اين موضوعات در حوزه سياست خارجي در اتاق فكر با كارگروههاي مربوطه مورد بحث و بررسي قرار گرفته و سپس براي تصميم گيري به مراجع ذيربط ارجاع شده است. امنيت ملي تغيير نمي كند.

همچنين ، ماهيت محرمانه اين مذاكرات دليل عدم افشاي جزئيات به مردم است ، زيرا هر يك از موارد منفي ، منافع بالقوه آن را بيشتر مي كند. البته اين بدان معنا نيست كه افكار عمومي از پيامدهاي اين ديپلماسي بي اطلاع هستند ، اما چنين نظارتي بايد از يك مسير منطقي انجام شود.

انتهاي پيام /